ÇETO’NUN GÜNLÜĞÜ

ÇETO’NUN GÜNLÜĞÜ

BİZE SÜREKLİ MUTLULUK YOKTUR, MUTLU ANLAR VARDIR!

“Zor günlerden geçiyoruz”…

Bu cümleyi kendimi bildim bileli duyarım. Yalnızca bizim gibi geri bırakılmış ülkeler için geçerli değil bu cümle. En zengin, en güçlü ve en demokratik ülke insanı için de geçerlidir bu zor günleri yaşamak.

Dil, din, ırk vs fark etmeksizin tüm yoksul ve daha alt kesim, yaşamları boyunca zor günler yaşar.

Dünyanın her yerinde yönetenler, güç sahipleri, din satıcıları gibi çok az bir azınlık asla zor zamanlardan geçmez ve yaşamazlar.

Bizim mutluluğumuz yoktur.

Mutlu olduğumuz “anlar” vardır.

Hele de din olgusunun yoğun yaşandığı/yaşattırıldığı toplumlarda, dünyaya gözümüzü açtığımız andan itibaren bize, yalnızca “şükretmeyi, azla yetinmeyi ve mutluymuş gibi olmayı” enjekte ederler.

Popüler kültürü beynimize kazırlar, kendi uşaklarını yaratır bize sanatçı, ikon, kahraman diye pompalarlar.

Biraz da açık kapı bırakırlar, bu açık kapıdan bizden birilerinin “yırtmasını” sağlarlar ve bu hikayeleri gözümüze sokarlar.

Halkın / ezilenin yanında saf tutan bir avuç gerçek aydın ve sanatçıları da “hain” ilan ederler, süründürürler. Hatta halkın büyük çoğunluğunu bu insanlara düşman ederler.

Onların sanatı yoktur. Çünkü onlar sanat sevmezler. Onlar sanat “sevicilerdir”.

Her şehirde, bir sanat kulübü kurarlar, şehrin “elit” (elit burada seçkin anlamında değil varlıklı anlamındadır) insanlarını burada toplar, kendilerine festivaller vs yapar, bu festivallerde de bir iki etkinliği halka beleşe izlettirir, teşekkür alırlar. Kendileri çalar, kendileri oynarlar.

Dünyayı bilinen/bilinmeyen bir güç yönetir.

Bizim başımıza da iktidarımsı ve muhalefetimsi  temsilcilerini dikerler.

Yani bu düzende bu çark böyle sürüp gider.

Yani sevgili dostlar, bize sürekli mutluluk yoktur, mutlu olduğumuz anlar vardır.

Bir şarkı dinleriz, o an mutlu oluruz.

Bir öykü okuruz, o an mutlu oluruz.

Arkadaşlarımızla toplaşır iki kadeh bir şey yudumlarız, o an mutlu oluruz.

Sevgilimiz olur, cicim aylarında mutlu oluruz.

Bir şiir okur, o an mutlu oluruz.

İşte bendeniz de bir şiir okudum, o an mutlu oldum.

Sevgili dostum, mizah yazarı Ahmet Zeki Yeşil’in yazdığı bu şiiri sizinle de paylaşayım..

Okuyun, bir an da olsa mutlu olun.

ÜÇLÜKLER

Geç uyandım bu sabah
Sana uyuyakalmışım
Kafamda zonkluyorsun...
-.-
Alo dedim
Meşgule düşürdün beni
Unutma, düşmez kalkmaz bir Allah.
-.-
İçimden deniz kıyısına yerleşmek geldi
Gözlerini seçtim
Sakin ve sessiz.
-.-
Ayrılık musallat olmuş bize
Ağırlaştırılmış hasret cezası aldım ben
O yüzden.
-.-
Kuş uçmaz
Kervan geçmez buralardan
Adın geçer.
-.-
Yokluğundan boğulur insan
Ölüsünü gezdirir kendi yerine
Kimse bilmez, kimse duymaz.
-.-
Elim kaç kez sigaraya gitti
Elin diye bir bilsen
Yokluğunda saymadım.
-.-
Gün gelecek, gün gelmeyecek.
Hadi sen de gel
Her şey üst üste gelsin.
-.-
Tavşan kanı şiir demledim sana
Arayı soğutma gel
Çayımız biter şiirimiz bitmez.

Ahmet Zeki YEŞİL