BİR ŞEHİRDE İZ BIRAKMAK

BİR ŞEHİRDE İZ BIRAKMAK

Mehmet Çeto TEKKANAT

Zaman zaman gündeme gelen bazı kavramlar vardır.

“Bir şehirde iz bırakmak”

Bir şehirde çeşitli alanlarda öne çıkanlar, o şehre hizmet edenler, gelişmesine katkıda bulunanlara vefa gösterilir, ödüller, plaketler verilir. Çok daha önemli ve tarihi başarılar kazananların heykeli bile dikilir, çeşitli yerlere adı verilir.

Genelde ülke savunmasında, emniyetinde görev yaparken şehit düşen insanlarımızın adını, üst geçitlere, okullara, bir parka vs verirler. Bir tabela asarlar, o tabelada isimleri yazılır.

Bu konuda çok yazı yazdım. “Bu insanların adını yazmak yetmez, bir fotoğrafını koymak, kısa özgeçmişini de yazmak gerek” diye

Şimdi bunu yapmaya başladılar, bir fotoğrafını koyuyorlar. Ama özgeçmiş hala yok.

Neyse, ileride o da olur umuyorum.

Gelelim konunun aslına…

Mesela şehrimizin tanıtımları yapılır. Bu tanıtımlar genelde ülkenin merkez sayılan illerinde, örneğin İstanbul, Ankara ve İzmir gibi metropol şehirlerinde olur.

Ya bir festival kapsamında ya da özel bir platformda kurulan bir alanda gerçekleşir bu tanıtımlar.

Şehrin özelliklerini taşıyan, herkesin bildiği ve kabul ettiği markalar sergilenir.

Mersin için bu markalar; tantunidir, cezeryedir, narenciyedir falan.

Bir de marka olmuş isimler vardır.

Mersin için ilk akla gelenler, Mersinli Ahmet’tir mesela, son dönemlerin dünyaca ünlü ismi Ahmet Yeşil’dir mesela.

Bu iki ismi özellikle seçtim, çünkü bu isimler, yaşamlarını Mersin’de geçirmiş, burada üretmiş ve Mersin ismine gerçek katkıyı sunmuşlardır.

Bir de kimsenin Mersinli olduğunu bilmediği, Mersin’de doğmuş ama yaşamamış, kimlik bilgisi dışında Mersin’le bir ilgisi kalmamış isimler vardır.

Bu isimler yaşamları boyunca sadece doğum yeri sorulduğunda Mersin ismini telaffuz etmişlerdir.

Siz kalkar bu tanıtım günlerinde bu tür “ünlü” ve popüler isimlere ödül vermeye kalkarsanız, onlar da bu ödülü almaya bile gelmezlerse rezil olursunuz. (bu durumlar yaşandı)

Ya da aklınıza bir fikir gelir, “Şu şehre,  “Mersin’de İz Bırakanlar diye bir müze açalım, belediyeden de masraflarını alalım” derseniz, doğru dürüst araştırmadan, sormadan, soruşturmadan, kafanıza ve bilgisiz/yarı bilgili insanlar rehberiniz olursa, ortaya saçma sapan bir şey çıkar.

Şimdi can alıcı soruyu soralım!

Mersin’de iz bırakanlar kimlerdir?

Bunun ölçütleri nelerdir?

“Mersin’de doğmuş olmak mı, Mersin’de yaşayıp, Mersin’de üretip, Mersin’i ulusal ve uluslararası alanda temsil etmek mi”

Burada isimler zikredip, kimseyi kırmak incitmek ve gereksiz polemiklere girme niyetinde değilim.

Bu soruların yanıtını okuyanlar versin.

Asıl derdim; mesleğim olan tiyatro sanatında  “ünlü” olmayan, ama Mersin’e gerçekten katkı sunmuş, bu şehirde yaşamış, üretmiş, bu şehrin insanlarını yetiştirmiş değerli insanları hatırlatmak ve tarihe not düşmek.

Merek edenler; şimdi isimlerini rastgele yazacağım (aklıma gelen) bu isimlerin kim ve neler yaptıklarını, küçük bir araştırmayla öğrenebilirler.

Belki ilerde her biri için ayrı bir yazı yazma olanağım olur.

Aşağıdaki isimler, 1970’lerden günümüze Mersin Tiyatro sanatına katkıda bulunan değerli isimlerdir. (aklıma gelmeyen olur da hatırlatan olursa sevinirim.)

İsmet BARLAS, Ayhan TANRIVER, Suna TANRIVER, Erdal GÜLVER, Ali PEHLİVAN, Melike Efendioğlu, Refik YOKSULABAKAN, Turgut ŞAHİN, Erkan ATKIN, Fikret YALÇIN, Ercan GÜNEŞ, Tamer GÜVEN, Mehmet TEKKANAT, Ahmet AKSOY, Deniz SANDALCI, Ali MANSUROĞLU, Hasan TOPUZ,  Erdinç AYDIN…

Burada benim ölçütlerim; tiyatro sanatına gerçekten ve karşılık beklemeden emek ve uğraş vermek, bu meslekte insan yetiştirmek, kalıcı işler yapmak, Mersin’i dışarıda da temsil etmek, yani üretmek, paylaşmak… ( bu listeyi yazarken, insanların karakterlerini ayrı tuttum. İçlerinde hiç hazzetmediğim insanlar da var. Müjdeyi de vereyim; sevgili Fikret Yalçın, 1980’den günümüze Mersin’de Tiyatro olaylarını ve kişilerini geniş ve ayrıntılı bir şekilde araştırıp kitaplaştırıyor. O kitapta neler yaşandığını, kimlerin neler yaptığını tarihe not düşecek)

Bu isimler benim dimağımda kalan ve bir çırpıda aklıma gelen, öne çıkmış isimler. Yeni nesilden yetişenleri yazmadım. Onlar da tarih yazsınlar, ileride tarih onları da yazar.

Yaşamakta olanlara sağlık, vefat edenlere huzurlu ve ışıklar içinde uyumalar dilerim.

NOT: Bu yazımı sevgili dostum Baha Akıner’in isteği doğrultusunda İçel Sanat Kulübü Dergisi için kaleme almıştım. Yayınlanmadı, neden yayınlanmadığı konusunda bana bilgi verilmedi. Şimdi yazıyı yeniden gözden geçirerek, ekleyerek, çıkartarak köşemde yayınlıyorum)