İyi insan olmanın zorlukları!

İyi insan olmanın zorlukları!

Kötü insanların bin bir yüzü varken, iyi insanların tek iki yüzlülüğü,canları yanıyorken gülebiliyor olmalarıdır....

Hayatta karşılaşılan acılar öyle olgunlaştırmıştır ki yüreklerini, acı çektiğini göremezsiniz, düşünemezsiniz…

O mükemmel gülüşün ardında, mutlaka kocaman bir kırgınlık, kocaman bir yaşam hikayesi vardır ama siz bilemezsiniz.

O gülümsemesi, sizi hayata bağlarken, kendi belki de o hayattan kopuyor..

O koca yüreğinde, sizinle paylaşamadığı düşleri, hayalleri vardır kim bilir.

Belki de ön yargılardan arınmışlık, sadelik vardır.

İnsanlığa güven duymak, tekrardan inanmak ister gibi derin derin uzaklara bakar ve siz göremezsiniz.

Umut doluyordur belki de her nefeste. Yılmamak, savaşmak, başarmak, kim bilir kazanmak düşlerinde.

Alın teri ve emek, yorgunluk vardır.

Öğrenmiştir artık o kendince basit yaşamayı!

Sakin, dingin olmayı, bazı şeyleri sadece izlemeyi .

Gerekene, gerektiği kadarına sahip olmayı!

Kimseyle savaşmamayı!

Kimseyle yarışmamayı.

Unutmayı!

Affetmeyi.

Yeni bir sayfa açmayı!

Hayatın anlamını, neler ifade ettiğini.

Kime ne kadar güvenmesi gerektiğini.

Bildikleri şeyleri,her yeni insanda, yeniden ders niteliğinde tecrübe etmeyi öğrenmişlerdir.

Bu nedenledir ki sınırları dahilinde kalbini açarlar.

İyiliğinizi kullanırlar,

Doğru yaparsın eleştiriler,

Başarılı olursun kıskanırlar,

Seversin kıymet bilmezler,

Buna rağmen insanları tanımaktan vazgeçmemişlerdir.

Değer verdiği kişilere incinseler dahi ,belli bile etmezler artık.

Ucuz rolleri yoktur onların kimsenin hayatında!

İz bırakmadan da gitmezler asla!

Herkes payına düşen öğretiyi almadan, öyle kolay çıkmazlar kimsenin hayatından.

İyi insanlar kimseyi üzmemek için evet ikiyüzlü davranır...