Yaşama sevinci!
"Yaşama sevinciyle iyimserlikten yapılmış bir gelecek hayalidir umut.
Dünyadan, ölümden sonra da pay isteme direncidir. Kendine duyulan güven ve saygıdır. Sevmek arzusudur.
İnsan umut etme yeteneğini yitirseydi çıldırırdı..."
Şükrü Erbaş
Umut bu hayatta olmazsa olmazlarımızdandır ve yarına hep umutla bakarız. Çünkü bizi biz yapan yaşama sevincimizdir. Ne zaman ki içimizdeki umutları yitirirsek, işte o zaman insanın cinnet hali ortaya çıkar ve cinnet haliyle güveni ve sevgiyi yitirir.
Sevmek en yüce değerdir ama değerini buldukça. Değersizleştikçe sevmek nefrete dönüşebilir. Hani bir söz var ya, sevgi ile nefret kardeştir, sevgi ile nefretin arasında bir çizgi vardır. İşte sevgide o çizginin aşılmamasına dikkat edilmesi gerekir. O yüzden yüreğinizde seviyi eksik etmeyin ve her zaman sevelim, sevilelim derim.
Son zamanlarda dünyada yaşanan olaylar, bu sevgisizliğin temel unsurudur. Ölümler, savaşlar, kavgalar, egoların yüksek olması, aşırı hırslar, insanlığın yok oluşuna doğru gidiyor.
Yakın zamanda yaşanan Irak ve Suriye’deki olaylarda milyonlarca insan hayatını kaybetti ve milyonlarcası başka ülkelere göç etti. Şimdi ise, Rusya ve Ukrayna arasında yaşanan savaşta yine binlerce insan hayatını kaybetti, milyonlarcası başka ülkelere göç etti.
İnsanlık bunun çözümünü ararken, Afrika ülkelerinde de başlayan savaş narları, tamamen umudumuzu yitirmemize neden oldu. Şimdi kendi kendimize soruyoruz, insanlık nereye doğru gidiyor?