Bir çocuğun başarısı da, başarısızlığı da aileden gelir!

Bir çocuğun başarısı da, başarısızlığı da aileden gelir!

Okulların ara tatile girmesi ile birlikte karne alan çocuklarımızın kimi sevindi, kimi üzüldü.

Anneler ve babalar, başarılı olan çocuklarının başarısını doğal olarak sosyal medyada paylaşıyorlar. Bence en  büyük tehlike de bu. Çünkü paylaştığınız belgelerde çocuklarınızın adı, soyadı, TC kimlik numarasına kadar var. Kötü niyetli insanların çocuklarınıza her türlü kötülük yapması için kolay birer av olmalarına neden olabilir. Sevinçlerinizi sosyal medyada değil, aile içinde paylaşın. Çünkü o kadar çok kötü insan var ki yaşadığımız çevrede, şehirde, ülkemizde. Her an çocuklarımıza zarar verebilirler.

Sadece belgeleri değil, çocuklarınızın fotoğraflarını bile paylaşmayın!

Çoğumuz bazen onlar çocuktur bir şey olmaz diyebiliyoruz ama bu doğru değil.

Çocuklarımız gelişiyor, karakter ve kimlik kazanıyorlar. Onların gelişimlerinin önüne geçmeyelim.

Başarılı olan çocuğumuzu kutlarken, başarısız olan çocuğumuzu da başaracağına dair onları inandırmalıyız.

Bir çocuğun başarısı da, başarısızlığı da aileden gelir. Çocuklarımızı, başka çocuklarla yarıştırmayalım. Bunu kimseye ispat etmek zorunda değiliz. Bizim ispat etmemiz gereken, iyi, güzel, nazik, ahlaklı, sevgili ve saygılı bir insan olarak büyütmemizdir.

Kişilikli bir çocuk yetiştirmek, akademik kariyer, mesleki başarıdan çok daha değerli. Çünkü saygın bir kişilik,  her alanda başarılı olabilir. Sorunlarla kolayca mücadele edebilir. Kötü karne getirdi diye çocuklarınıza kızmayın! Kesinlikle o karne sizin evladınıza davranış notunuzdur. Nerede hata yapıyorum diye sorgulayın ve yanlışlarınızı bulun.

Başarı her çocuğun hakkıdır. Bu da bilinçli ebeveynler sayesinde gerçekleşir.

Yardım taleplerini geri çevirmeyin;

Destek olun;

Örnek olun;

Öğretici olun ;

Rol modeli olun;

Yardımcı olun;

Sizinle ve kendiyle gurur duyacağı işlere imza atın!

Evde huzur yoksa ;

Mutluluk yoksa;

Çocuk kendini yalnız, çaresiz hissediyorsa,

Gereken ilgi alaka gösterilmiyorsa,

Büyük beklentileriniz varsa çocuğunuzdan,

Düzenli ve sistemli bir aile hayatı yoksa,

Çocuğunuzun kişilik hakları korunmuyorsa,

Psikolojik şiddet dayalı terbiye sisteminiz varsa, başarısız olması son derece doğaldır.

Lütfen çocuklarınızı psikologa götürmeden önce, kendinizin hasta olduğunu kabul edin ve tedaviye yönelin.

Önce ebeveynler kendi yanlışlarını bulup, çözmeye çalışsınlar.

Unutmayın onlar çocuk ve korunmasızlar!

Ve günümüzde hayat bizim çocukluğumuzdaki gibi pespembe değil!